Saya rasa bukan saya je sebagai manusia tersentuh dengan kematian tragis Kugan Ananthan 22, dalam tahanan polis. Sebagai manusia bertamadun, kesan deraan teruk pada tubuh Kugan tidak boleh diterima akal bahawa tiada sebarang penderaan fizikal terhadap simati. Bagi saya PDRM kena bertanggungjawab walau atas alasan apapun, tindakan tindakan tersebut adalah biadap dan tidak boleh dimaafkan. Saya tak ingin menyentuh kes di atas selanjutnya kerana saya percaya, ia akan diulas panjang oleh blogger-blogger yang lain atau sekurang-kurangnya boleh dibaca di dalam artikel-artikel di media-media seumpamanya.
Untuk pengetahuan semua, kes Kugan ini adalah antara deretan kes-kes kematian dalam tahanan polis di negara ini. Namun seperti biasa, PDRM akan mengistiharkan kematian tertuduh (suspect) adalah kerana penyakit tertentu yang dihidapi simati.
Saya hari ni nak berkongsi sikit pengalaman saya kendalikan satu kes rogol di Mahkamah Sesyen Kuantan. Tertuduh ditangkap di rumahnya sebelum dibawa ke lokap Polis. Kenyataan beliau di bawah Seksyen 113 Kanun Acara Jenayah diambil. Seksyen ini memperuntukkan kuasa polis untuk merakamkan kenyataan tertuduh terhadap sesuatu kesalahan jenayah dimana kenyataan ini boleh digunakan pihak pendakwaan di Mahkamah kelak. Walaubagaimanapun, seseorang suspect ini boleh untuk tidak menjawab apa-apa pertanyaan polis tersebut sekiranya soalan-soalan polis mendedahkan beliau kepada mana-mana tuduhan jenayah. SAYA NASIHATKAN SEKIRANYA POLIS BERTANYAKAN APA-APA SOALAN, JANGAN JAWAB APA-APA DAN BAGITAHU SAYA HANYA AKAN JAWAB DI MAHKAMAH KELAK!! Ini adalah kerana kesemua soalan tersebut pastikan akan mendedahkan seseorang kepada tuduhan jenayah!
Apa yang malangnya, apabila seseorang suspect sekiranya sebelum atau sewaktu kenyataan 113 Kanun Acara Jenayah dirakamkan oleh pegawai polis, siasatan terhadap kesalahan akan dibuat. Dalam kes yang saya kendalikan, anakguam saya hanya ditanya sama ada hendak mengaku atau pun tidak. Anakguam saya tidak disuakan apa-apa bukti sokongan (circumstancial evidence) untuk menyokong tuduhan terhadapnya. Beliau diikat tangan dan ditarik-tarik ala buaian ke atas ke bawah. Penderaan berulang kali ini diulangi apabila anakguam saya enggan mengaku. Sudahlah anakguam saya dipukul di perut dan muka, seolah-olah tiada ehsan dan sifat kemanusiaan. Tindakan berulangkali ini menyebabkan anakguam saya mengaku dan seterusnya percakapan di bawah 113 Kanun Acara Jenayah ini diambil. Saya nak simpulkan polis ini memang kurang hajar!
Selepas anakguam saya dibebaskan dengan jaminan polis sementara menunggu tarikh sebutan untuk dituduh, saya bawa anakguam saya mendapatkan rawatan dan menemani beliau buat laporan polis di balai polis yang sama. Hampir 3 jam anakguam saya disoal siasat berhubung dengan laporan polis tersebut. Malahan kenyataan saya juga hendak diambil oleh pihak polis. Ketua Jabatan Siasatan Jenayah Daerah (JSJD) beria-ria mahu mengambil keterangan saya, tapi saya cabar sekiranya nak ambil keterangan saya, saya minta dia tangkap saya dulu. Dia tak mau tangkap, kerana tau sekiranya saya ditangkap beliau akan berhadapan liku-liku perundangan yang sukar..
Tujuan saya buat laporan polis ini adalah kerana sekiranya keterangan di bawah Seksyen 113 Kanun Keseksaan dibawa ke Mahkamah saya pasti boleh mencabarnya kerana di bawah Seksyen yang sama, sekiranya pihak pembelaan boleh membuktikan bahawa kenyataan 113 tersebut dibuat dalam keadaan memaksa ( ugut tak akan didakwa, hukuman rendah, mengancam (memukul etc) tertuduh mahupun memberikan dorongan (bagi rokok, duit etc), maka Mahkamah boleh menolak keterangan tersebut melalui satu perbicaraan dalam bicara (trial Voir Dire) seperti dalam kes Altantuya. Hari ini walaupun, Seksyen 113 Kanun Acara Jenayah kebanyakannya tidak lagi digunakan di Mahkamah, tetapi pihak polis boleh menggunakan seksyen 112 undang-undang yang sama iaitu mengambil keterangan tertuduh sebagai saksi. Saya nak bagitau, kezaliman untuk mendapatkan keterangan tertuduh dalah Seksyen 112 adalah sama seperti kezaliman polis untuk dapatkan keterangan dalam seksyen 113.
Apa yang nak saya bawa di sini adalah soal keadilan kepada tertuduh. Prinsip keadilan jenayah sama ada dalam undang-undang sivil mahupun Jenayah Syariah adalah jelas. Seseorang adalah tidak bersalah sehingga dia dibuktikan bersalah (Presumption of innocent until proven guilty). Kenapa tertuduh ini diperlakukan seperti telah dibuktikan bersalah oleh Mahkamah apabila mereka ini dipukul habis-habisan hanya kerana tidak mahu mengaku salah. Bukankah tugas polis adalah menyiasat terlebih dahulu? Realiti negara ini, polis menangkap tertuduh kemudian baru siasat, berbeza dalam kisah CSI ataupun prinsip jenayah dunia yang mana siasatan akan dibuat terlebih dahulu kemudian barulah tangkapan dibuat. 
Walaupun tertuduh disiasat kerana kes rompak, samun, bunuh mahupun rogol, bukanlah kuasa polis untuk mendera tertuduh ini sebelum mereka ini dijatuhi hukuman oleh mahkamah. Saya nak bagi pesan bagi sebahagian polis negara ini supaya jangan rosakkan imej polis lain yang menjalankan tugas dengan baik dengan bersikap biadap terhadap undang-undang, dengan bertindak sendiri. Saya teringat lagi perbincangan saya dengan P Uthayakumar ( Pengerusi HINDRAF ) sewaktu ingin memfailkan satu saman terhadap kematian mangsa dalam tahanan polis, dimana beliau mengingatkan saya bahawa tindakan saman ini mungkin tidak menang di Mahkamah Malaysia, tetapi mungkin tindakan kita menyebabkan polis ini berhati-hati bertindak selepas ini..
Saya tawarkan khidmat saya sekiranya ada penderaan ataupun kematian akibat penderaan dalam tahanan untuk heret mereka ini ke muka pengadilan!!
No comments:
Post a Comment